Getirin tüm zehirleri saçın bu gece önüme
Şimdi ölebilirim kalmaya bir neden yok artık
Kırgınlıklarım toplanamaz hiç bir bavulada sığamaz vaziyette
Şimdi ölebilirim kalmaya bir neden yok artık
Kan yerine çamurla dolsaydı damarlarım
Kalbim atmak yerine donup kalsa taş olsaydı
Hangi günahtı insanı bu kadar affedilemez kılan
Şimdi ölebilirim yaşamaya bir neden yok artık
Bir servet iken hazine iken ışığını kaybetti kalbim
Nasıl toparlar kendini hayattan yemiş iken darbeyi
Bilselerdi bir şairin kalbiyle bakmak iki kere ölmekti yaşamda
Şimdi gidebilirim işte kalmak için bir neden yok artık
Siz bilemezsiniz, iki kere ölür şairler...
Edibe ToğaçKayıt Tarihi : 1.10.2015 00:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)