Şimdi Neyiz - Garib Çoban
Ben topraktan yükselen bir fidanım, çoban yıldızının ışıklarına bakmak için.
Sönmüş odunlarla gönül evinden çıktım.
Sadece bir duman izi olmaktan bıktım.
Bu da benim yakıcı varlığımı uzatırdı.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü