Şimdi nergiz zamanı toprağa saklanmış soğanlardan birer birer çıkarıp başını yüzlerini güneşe dönen nergizlerin zamanı..
Eskiden yeniye giden bir yol gibidir aralık ayı, içini sızlatır insanın geride bıraktıkları ama umutlarla gelir yeni, cezbeder karşı koyamazsın alır ve götürür seni.
İşte böyle bir ayda açar nergiz çiçekleri, kayaların arasından yeşil yeşil yükselir gövdesi sonra açıverir güneşe benzeyen ve beyaz taç yapraklarıyla süslü çiçeklerini.
Kokusu rüzgara karışır dalga dalga sarar insanın her yanını bu öyle mistik bir kokudur ki giysi gibi sarar bedenini teni olur sanki.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta