Şimdi Nerelerdesin Şiiri - Ümran Özlük

Şimdi nerelerde, nasılsın kim bilir?
Bensiz soluklanırken bilinmez yâdlarda.
Ben nefessiz kaldım, derin sularda.

Özlemin ne olduğunu,
Beni bırakıp ta gittiğinde anladım.
Uykularım sensiz, rüyalarla da olmuyor.
Demet demet çiçekler, sensiz elimde ölüyor.
Mis kokusu da, rengi de kalmadı.

Yaz temmuzda üşür bedenim,
Balta kesmez buz tutar yüreğimi.
Kar bora fırtınada seni düşündükçe,
Bir gülüşünün tılsımı ile
Yanar tuştur bedenim.

Kor kor alevler saçılır,
Lavlar fışkırır nefesimden.
Simdi neredesin gel diye haykırırken,
Bir bilsen içimdeki feryatları.

Dağlar taşlar dile gelir, sesime ses katar.
Sensiz yüreğimdeki uçurumlardan,
Bin defa düşer ölürüm.

Gel gel gittiğin uzaklardan,
Hiç olmazsa rüyalarımda ol.
Ya da beni yalnız bırakma,
Bırakıp gitme beni sensizliğin girdabında