Gündüzlerin karanlıklara dolan dönüm noktasında
Doğan bir güneşin yok oluşu
Yıldızların bir demet olup, gönül gözümü biraz olsun aydınlatması
Kelebeklerin ise bu loş aydınlıkta her kanat çırpışlarında
Raks etmelerini...
Kımıldayan yaprakların sessizliğinde izliyordu gözlerim........
Tutuklu kalmıştım her halde bir yerlere
Sinsi görülmez acılar dolaşıyordu bedenimi taşıyan tüm hücrelerde
Kaybettiğim her nefeste bir damla sevgiye
İhtiyacım olan
Toz tutmuş sularmı dolaşıyordu gönlümde.........
Nereye baksam donup kalıyordu gözlerim
Bir deprem'mi yaşıyordum gönlümde
Kulaklarımda bir ses, balyoz ağırlığında
Hayat nefesim tıkanmak üzere
Eleştiriyordum kendimi kendi sevgimde
Bir zamanlar mutluluk adına gülüp söylediğim
Şimdi ise kahrolup kaybolduğum bu yerlerde.......
Meğer..........sevmişim ben
Şimdiye kadar bu bakışlarda sözlerde şekillenmişim ben
Umut olmuş heyecan vermiş kalp atışlarıma
Sevgi olup yürütmüş beni bu yollarda......
Şimdi ne olacak........?
Kaybettiğim sevgim'mi yanacak
Onu göremeyip özlem duyduğum gözlerimde
Gönlüm'mü ağlayacak........
Kayıt Tarihi : 13.10.2004 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yine sevda üzerine serbestte harika bir çalışmanız.Duyguları çok ama çok güzel yüklüyorsunuz dizelere.Akıcı ve içten.Başarılı çalışmalarıyın devamı dileklerimle.selam ve sevgiler.
Yüreğinize sağlık.
H.Ekmekçi
TÜM YORUMLAR (3)