Şimdi ne demeli bilmem ki
hazan yaprakları gibi
gözbebeklerinden
dökülen yaşlara...
Sevinçten mi? ..
içi içine sığmayan bir heyecanla...
Üzünçten mi? ..
duyguları lime lime parçalayan bir acıyla...
Şimdi ne demeli bilmem ki
Böyle durgun sular gibi
ürkütücü kıpırtısızlığına...
Yüzyıllara meydan okumuş metalin yorgunluğu mu,
elinden oyuncağı alınmış çocuğun mahzunluğu mu?
Şimdi ne demeli bilmem ki
lal olmuşcasına haykıran suskunluğuna...
Konuşa konuşa hecelerin tüketilmesinden mi,
yüreğinde kopan fırtınaların sese dönüşememesinden mi? ..
(2005 Ağustos)
Serhat KaradumanliKayıt Tarihi : 25.8.2005 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)