Durmam ben artık bu şehirde.
Ne eskisi gibi bir insanlık var.
Nede bir arkadaşlık dostluk var.
Şimdi herşey menfaata dayanmış.
Kimse kimseyi tanımaz olmuş.
Ortalık yabazla zibidiyle dolmuş.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta