Yine takmış vakit,kapkara gözlüğünü,
Atmış ocağına çaresiz gördüğünü
Karıncalar da uyuyor her taraf sessiz
Belki karanlıkta ağlamakta gereksiz
Negüzeldi çocukluğumda hülyalarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
