Şimdi Şiiri - Sadıkcan Kılıç

sularında hareketlilik var,
şırıltısından anlıyorum.
yağmur vuruyor damıma
pıt
pıt
pıt
pıt...
şimdi ben ormanımda, kulübemde şiire odun atıyorum.
gölgesi tavanıma vuruyor şiirin,
çıtırtısı, kıvılcımı kilime düşüyor.
ben bu gecenin karanlığında
bu ormanlık yerde
korkuyorum.

sularında hareketlilik var,
müphem bir gerçeklik.
gözüm seçmiyor ağaçların ötesini
korkum ilerliyor sisten.
ayak sesleri duyuyorum,
sert, kalın postallar altında ezilen çamurun sesini
cırk
cırk
cırk
cırk...
ben bu ayın altında
bu köylük yerde
korkuyorum.

sularında hareketlilik var,
balıkların iç çekiyor.
gözlerim kararıyor
ama uyku...
uyku yok!
bu büyü, bu muska, ölüm hissi
ruhuma mı işliyor?
cama geçip daha uzak bakıyorum ormanıma,
ayın altında ağaçlar üstüme geliyor.
uyku fısıldıyor bana ormanım
uyu
uyu
uyu
uyu...
ben bu ormanın içinde
ya uyuyup da uyanamazsam?
korkuyorum.

sularında hareketlilik var.
yutmasın beni ormanım diye uğraşırken
hangi gemi yanaşıyor sana?