Şimdi Köyümün Müzesindeyim Şiiri - Hasan ...

Saban derki; bahar geldi çiçekler açtı,coştum
Öküzlerin boynuna attım elimi,tohumla beraber toprağa düştüm
Eğildim,kırıldım,yılmadım, bir lokma ekmeğin peşinden koştum
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Bakırtas derki; taze gelinler su içtiler içimden
Kilim derki; nice güzeller tuttu benim elimden
Istar derki; ince eledim sık dokudum,ömür verdim ömrümden
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Kırklık derki; koyunları, keçileri, çocukları ben traş ettim
Senelerce kılçuvalda makasla,çuvaldızla arkadaşlık ettim
Genç gözüktüğüme bakmayın,tam yüz yaşıma yettim
Yoruldum, yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Orak,ellik ve çarık derki; bize bakın geçmişi görün
Uyumayın,yıldızlara bakın uygar dünyayı görün
Geçmiş ile gelecek arasında çelikten bir köprü kurun
Çağdan çağa geçin o köprüden,ben şimdi köyümün müzesindeyim.

Yuvak derki; en çok ben düştüm damdan
Döven derki; sürüne sürüne bıktım bu candan
Semer derki; şikayetçiyim beni eskiten yıllardan
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Yannık derki; yıllarca bişşek ile dövüştüm,ekki ile sardım yaralarımı
Yoğurt verdiler,ayran ile yağ ile ağırladım misafirlerimi
Kalbur derki; yaba ile savurdum, rüzgar ile eledim danelerimi
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Helke derki; Nasrettin Hocanın diline düştüm,çingil doğurdum
Silifkeliyim ben,mükemmel olur yoğurdum
Dostum tahta kaşık derki; kavurmayı kazanda kavurdum
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Atarabası derki; yıllarca insanoğluna hizmet verdik,birşey istemedik
Ne kazandıysak size verdik,kendimiz bir şey yemedik
Küçük bir müzeyi çok görmeyin bize,büyük olsun demedik
Yoruldum,yaşlandım,şimdi köyümün müzesindeyim.

Kıl çadır derki; gülmeyin,Hasan Cura da burada büyüdü
Koyunları,keçileri,eşekleri, elinde birde sazı vardı
Ayağında yırtık kara lastikler,üstünde yamalı şalvar, okula giderdi
O büyüdü,bir gönüleri oldu, ben şimdi köyümün müzesindeyim.