Şimdi ki Aşk Bahçeleri Şiiri - Emrah Polat

Babam hep anlatır,
Annemi nasıl sevmiş,
Nasıl ona gönül vermiş,
Elini tuttuğu anı
Ve geçirdikleri güzel yılları....

O zamanlar aşk başkaymış,
Menfaat yokmuş insanların kalplerinde,
Aynı anda çıkmazlarmış iki kişiyle,
Oturmazlarmış park köşelerinde,
Biri görür diye...

Sıcak bir çay ve masum bakışlarla geçermiş günleri,
Bırak öpmeyi,
Dokunmaya kıyamazmış ozamanın gençleri.
Dedim ya farklıymış aşk bahçeleri,
Ne diken varmış, ne de cıvık bir çiçek,
Meşhurmuş kırmızı gülleri....

Bende anlatırım bazen babama,
Sevdiğim kızı,
Nasıl gönül verdiğimi,
Elini tuttuğum anı
Ve geçirdiğimiz cicim aylarını.

Şimki aşklar bir başka güzel baba,
Menfaat dolu insanların kalpleri,
Güldürme beni,
Ne iki kişisi,
Her hafta bir başkasıyla dolup taşıyor park köşeleri.

Şimdikiler çay yerine kolayı,
Bakışmak yerine yapışmayı tercih ediyor.
Köpekler bile saklanırken,
Bizimkiler gözler önünde sevişiyor....

Dedim ya,
Şimdiki aşklar bir başka,
Pislik götürüyor bahçeleri,
Sulanmaktan cıvık cıvık olmuş çiçekleri,
Görebilirsen aşk olsun,
O güzel,kıpkırmızı taze gülleri.....