Şimdi Karen'de Matem Var Üveys

Aşka gittiğin yolda artık kuşlar ötmüyor...
Çırpmıyor kanatlarını eskisi gibi...
Huşu diyarlarından hıçkırıklar yükseliyor
Şimdi Karen'de matem var Üveys!

Gayri peşinden koşan çocuklar yok
Gülüşleri yok, şarkıları yok, coşkuları yok...
Bir görsen susuşlarını Üveys!
Bir görsen bakışlarını
Mecalsiz el uzatışlarını bir görsen...
Dalından düşen bir gül gibi
Bir bir kum tanelerine düşüyor alınları...
Sineler dağlatır her annenin feryadı
Şimdi Karen'de ağıt var Üveys!

Hani sen durup bakardın ya gün doğumu
Hani gülümserdin ya Kevser misali
Ve her bakışında güneş gülümserdi, taş gülümserdi, çöl gülümserdi ya seninle
Ve ardın sıra meleşirdi ya kuzular, o bereketli topraklarda
Şimdi San'a güz, şimdi Aden çorak, şimdi Hudeyde'de bağ bozumu Üveys!
Her sokağın başında kol geziyor açlık
Her sokağın başında hakka yürüyen küçücük bir çocuk
Her sokağın başında eli kanlı bir Ebrehe
Şimdi Karen'de ölüm var Üveys!

Ey hırkasından öpülesi derviş!
Ey Resulün yoluna meftun olmuş Hak aşığı!
Ey içinde Medine' yi taşıyan sevdalı
Bir gelsen şimdi
Bir okşasan şu yetimlerin saçını
Bir silsen gözyaşlarını
Bir dindirsen acılarını
Bir duanla!
Şimdi Karen'de özlemin var Üveys!

Abdurrahman Tümer