Anne karnındayken sıcacıktım
Bana kalsa hiç çıkmayacaktım
Ayın bitti, günün geldi dediler
Beni bu dünyaya salıverdiler
Daha ilk gözlerimi açtığımda
İki kere vurdular ki popoma
Başladım durmadan bağırmaya
Sardılar beze verdiler anama
O gün anlamalıydım bu dünyayı
Zar, zor uğraşacaktım yaşamayı
Büyüdükçe anladım hayatı
Hem büyüyüp hem savaşmayı
Daha küçük yaşta horlandım
Bu hayatta barış var sandım
Bir de baktım birbirini yiyorlar
Yaşamak için çok zorlandım.
Büyüdükçe ağrılarım çoğaldı
Kimi bir şeyler verdi,kimi aldı
Bu dünyayı zaten anlamadım
Yandım anam ben çok yandım.
Her gün kavga, her gün savaş
Büyüdüm ama yavaş,yavaş
Gelin bir de yüreğime sorun
Bu dünyada yaşanmaz arkadaş
Sahte sevgiler yol almışken
Kardeş kardeşi kıyarken
Artık bu dünyaya gelirken
Neden ağladığımı biliyorum
Ben biliyorum artık anne,
Sağımın solumun neresi
Ağrıyan yerimin neresi olduğunu
Şimdi iyi biliyorum anne…
Kayıt Tarihi : 23.6.2014 22:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!