Haddini aşa aşa giderken benliğimiz, bir kağıdın sonra paragrafına sığmayacak kadar yabancıymışım meğer..
Dedim ya: Aşina değil, önceki hayatın acısının yansımasıdır bunlar hep..
Şimdi hüzünlü kal diyorum sana, şimdi sen tut elimi..
Seni mutsuz görmek ne güzel kadın! Sana mutsuzluk yakışıyor kadın!
Çünkü; mutsuzluk yazılmaya değer..
Şimdi intihar etme sırası bende! Brotsjór! !
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta