Hepimiz kardeşiz dedik,
Düştük peşlerine,
Kendileri kazandı, biz kaybettik.
Şimdi insanlık yerde sürünüyor.
Kimsenin kimseye, kalmadı güveni.
Sen, ben, o, diye, diye,
Hepimiz birbirimizden ayrıldık.
Şimdi kardeşlik yerde sürünüyor.
Demokrasi, özgürlük,
Hak, hukuk adalet dedik.
Unuttuk insanlığı,
Şimdi yiğitler yerde sürünüyor.
İspiyonculuk marifet sayıldı.
Herkes birbirini şikâyet ediyor.
Adalet yıkıldı, güven kalktı.
Şimdi insanlık yerde sürünüyor.
Aramıza sokuldu nifak,
Kim kime dost,
Kim kime düşman bilinmez oldu.
Şimdi insanlık yerde sürünüyor.
İnsanlıkta kalmadı, erdem
Kalleşlik boy sürüyor,
Çıkar, menfaat öne çıktı.
Şimdi yiğitlik yerde sürünüyor.
Dünyamızda at izi,
İt izine karıştı.
Kalmadı insanlık.
Şimdi yiğitler meydanda sürünüyor.
04.08.2013
Cahit KARAÇ
Kayıt Tarihi : 5.8.2013 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cahit Karaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/05/simdi-insanlik-yerde-surunuyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!