Döküntülerim arasından çıkardığım eski bir mektupta
Satırlara dökülen Ben' e hiç benzemiyor Şimdi ki gördüğün Ben
Değişmeyen sadece Sen
...Ve sana duyduğum o korkunç tutku.
Bir zamanlar
Kağıdı kalemi eline aldığında, anlardım ki,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta