Döküntülerim arasından çıkardığım eski bir mektupta
Satırlara dökülen Ben' e hiç benzemiyor Şimdi ki gördüğün Ben
Değişmeyen sadece Sen
...Ve sana duyduğum o korkunç tutku.
Bir zamanlar
Kağıdı kalemi eline aldığında, anlardım ki,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta