Eski bir umut limanıma kırsa
Kırık kalbim düne uyansa
Yıllar yola meylalsa
Gelse zamana fi afitap
Dünkü güzelliğin gözümde canlansa
Mevali ruhum sana bitap
Görünsen umudun tekrar canlansa
Bir matem gözlerinin varlığı beni sarsa
Oysa zaman bitap
Gerçeğin aşındırmış zamanı
Bir umutsun imkansız doldurmuş limanımı
Sevgili özlem vazgeçmiş senden
Belki kovulmuşsun içimdeki şehirden
Nedir bu beni terk edememen ?
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 06:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Frigya'ya veda şiirimin ardından frigya'yı terk edemediğimi fark ettim en azından bir şairin şiirlerini okurken dank etti . Sonra şiiri yazmaya başladım geceydi . Hala gece...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!