Bırak.. bugün yazacaklarımı yarına şahit bırakmayacağm.. Dokunma.. çek ellerini.. Biliyorum bende bana ait bir şey kalmadıgını artık.. Ve senden bana dair bir şey beklemiyorum.. Cölde gezinirken serap görmüş gibiyim.. Gideremezsin susuzluğumu.. Ve senelerdir yapamadıgın gibi ümitlerimi geri getiremezsin.. Kırılmış dallarımı onaramazsın hatta..
Dokunma bana.. Ben sensizliğe alışalı çok uzun zaman oldu.. Ve sana dair inançlarımı tek tek kırıp attıgımdan bu yana çok zaman geçti.. Ağlamak mı? Asla.. ağladığımı düşünme sakın.. Artık öyle kötü huylarımda yok.. Sadece biraz hüzünlendim.. ötesi değil..
Lütfen.. yalnız bırak beni.. Yalvarıyorum sana.. Hayallerimde olmaktan vazgeç.. rüyalarıma girmektende.. Ben tüm rüyalarımı kabusa çoktan çevirdim.. Ve terlemeden uyanmaz oldum..
Sen bilirmisin.. kac gece hayalin için yazılmış bir şiiri okuyup.. son noktasında gözyaşlarına boguldum… Hiç zannetmiyorum.. Sen o sıralar kabul etmeyeceğin talepleri dinlemekle meşguldun..
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
