Şimdi Gidiyorum Şiiri - Fatih Erbaş

Şimdi gidiyorum...
Hasretini, demir pırangalarla yüreğime hapsedip,
Yaşanan onca hatırayı,
Sensizliğin koyu karanlığına gömüp gidiyorum.
Gelmez ki adım aklına,
Benim için damlamaz biliyorum bir damla yaş yanağına.
Vefasızlığına bastığın kaldırım taşları bile kahrederken,
Bensizlik üşütmez seni biliyorum.

Şimdi gidiyorum...
Nefesim gırtlağıma tıkanıyorsa,
Ağlayamıyorsam,
Bir çocuk gibi,
Tebessümlere karşılık veremiyorsam,
Bil ki sebebi sen,
Bil ki o kahrolası yokluğun...

Şimdi gidiyorum...
Sevdamın kıymetini bilmeyenlerden,
Fersah fersah uzağa,
Bedduam olsun, sen de çıkmayasın yarına.
Katre katre bensizlik aksın damarına,
Dua edecek bir vefakar yüz bulamayasın,
Gelmez olsunlar mezarına...
Sen de benim gibi yanasın yalnızlık cehenneminde,
Şimdi gidiyorum,
Meçhul mazilere,
Sen de gömül karanlıklara,
Ömrünün en tatlı deminde.

(06.03.12 / Sivas)