Daha ne bekliyorsun durma git hadi.
Hep aynı hikaye…
Dağ başında yaprakları dökülmüş,
Kuru ağaç misali
Koca şehirde kalabalıklar içerisin de,
Yine tek başıma kalacağım besbelli.
Sis çökse de üzerime artık ne fark eder ki?
Şimdi gidiyorsun öylemi?
Peki…
Ne olur bu son olsun
Bir daha asla dönme yüreğime geri,
Ben değil
Bu kent bile artık kabul etmez ki,
seni.
Sana olan sevgim yanımda kalmana yetmedi,
Başka ne diyebilirim ki?
Şimdi gidiyorsun öylemi?
Peki…
Senli yaşanılan mevsimlerin adını tek tek silerim.
Bir hazan yeter
Böyle de devam ederim.
Varsın hep buz olsun,
Kar eksilmesin gönül dağlarımda.
Varsın açmasın çiçekler
Gelmesin bahar buralara
Gidişinden daha fazla üşütmez ki yüreğimi.
Şimdi gidiyorsun öylemi?
Peki…
Sanma ki gidişinle yıkılır bu kent,
Sanma ki martılar küser denizlerine,
Sanma ki arkandan göz yaşı döküp
Yasını tutarım,
Biliyorsun bu senin kararın.
Her gidişin zaten bir kıyametti
Kaç kez daha öldürebilirsin ki beni?
Şimdi gidiyorsun öylemi?
peki…
Bu kez ağlamam arkandan,
Bak!
Unutmaya başladım bile seni şu an.
Anıları toplarım bir köşeye,
Bir kibritle son veririm içinde sen olan her şeye
Şimdi gidiyorsun öylemi?
Peki…
Bir daha yolun düşmesin benim yaşadığım şehre,
Uğurlar olsun bile diyemiyorum,
Senin gibi vefadan uzak birine,
Ne kadar uğraşsam da nafile
Şimdi gidiyorsun öylemi?
Git!
PEKİ.
14.01.2012
Müjgan Asıl KefeliKayıt Tarihi : 14.1.2012 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler Müjgan Hanım........
Güzeldi, sitemin bile güzeliydi şiir... Kutlarım Müjgan Hanım...
begenitle okudum
TÜM YORUMLAR (33)