Şimdi gelsen Pörtlek Gözlüm,
suskun ışıkların
gölgesinden geçerek,
mevsimleri sıralasan
peşin sıra,
öksüz kuşları
ve
yarım şarkıları
canlandırsan...
Yıllardır
boynu bükük virgüllerle
üstüme devrilen
tüm cümleleri
tamamlayarak gelsen,
kilitlerin ardına
hapsedilmiş
ve
hala filiz halinde
bekleyen sarmaşıkları
büyütsen...
Şimdi gelsen,
gece kıyamda durmasam artık,
yıldızlar düşmezse ayak dibime,
tüm solgun hüzünlere
umutları serperim,
tüm meltemleri ruhuma çekerim
ve
bir nefes ötede
öperim dudaklarını...
Beni öptüğün gün şefaat kadar kutsaldı, ılık nefesin ve cehennem kadar yakıcı.
Dudaklarıma değen densiz bir şiirdin,
sen, benim haddimi bilemediğimdin..
Kayıt Tarihi : 30.10.2020 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hadi Kuranlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/30/simdi-gelsen-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!