Şimdi Geçiyorum Kabus Gibi Geceden

Şimdi geçiyorum kabus gibi geceden
Hava kurşun gibi ağır,
Sırtımı gölgeme yasladım.
Bu başı sonu bir sokaklarda gözlerimi
Namlu gibi doğrultuyorum sağa sola
Ait olamamanın verdiği öfkeyle
Yürüyorum yalnız.

Şimdi geçiyorum kabus gibi geceden
Bu adi çağda doğmayı hakedecek
Ne yapmış olabilirim diyerek kızıyorum.
Sokaklar kısalıyor önümde ömrüm gibi.
Kutsalı olmayan bir yığına dahil olmanın verdiği utanç ile bakıyorum göklere
Ahlaklı olmanın zaafiyet olduğu bu aşağılık düzende bir yerim olmasa ne çıkar,
Ne çıkar çok olamasam öz olsam,
Bin değil bir olsam ne çıkar?

Şimdi geçiyorum kabus gibi geceden
Havada yağmur gökte bulutlar
Yağıyor benliğimin üzerine durmaksızın
Korkmuyorum yağsın hodri meydan
Tuzdan iradelere korku salsın
Demir gibi dikiliyorum altında
Yağmura ve tüm bu güruha meydan okurcasına.

Şimdi geçiyorum kabus gibi geceden
Durdu yağmur güneş doğdu doğacak
Bu hayatı ben seçmedim ancak
Eğer yollanmışsak
Böyle aşağılık bir çağa
Bir sebebi olduğuna inanarak
Bir kuvvet buluyorum derinlerimde
Her şeyin bir sebebi olduğuna inanmak
Alıyor sırtımdan bağzı yüklerimi.

Şimdi geçtim kabus gibi geceden
Gün doğdu, kuş sesleri çok uzak
Öylesine günler gelip geçiyor ki
Her yanı aldatmaca her yanı tuzak
Berbad olmuş mertlikten bulunmaz pare
Heyhat! Eski merd adamlar şimdi nerde?
Dönüyorum yalnız.