Nereye baksam seni görüyorum.
Her baktığım çehre seni andırıyor.
Oysa sen bir zamanlar tektin benim için.
Şimdi fark ettimde senden çok varmış.
Sevdiğim herkes senin gibiymiş.
Gözleri benim için o zaman anlamlı,
Çehresi o yüzden unutulmayanmış.
Yani sevilen görünüşün,
Gözlerin değil...
Benim değer verdiğim duygu bağımmış...
Özledim yinede seni.
Diğer bedenlerden farklıymış bedenin.
Duygu bağlarımı daha sıkı sarmışım sana.
Geri alırken,
Büyük bir bölümü kaldı seninle.
Şimdi ver desem de,
Koptu...
Kopan yeri bağlasam da,
Düğümü hep elime takılacak biliyorum.
Ve yüreğim...
Seni hiç...
Ama hiç unutmayacak...
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 10:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!