Şimdi Elde Hüzün Var Şiiri - Ferah Yılmaz

Düne dair ne varsa,
Senden yana…
Hepsi yerli yerinde
Hiçbir şey almadım içinden..
Bana ait bir şeyde yoktu ki zaten..

Tamamı o yamalı bohça içinde…
Neler mi? ?
Umutsuz bir düş,
Sahte bir gülüş,
Kırık bir kalp,
Uykusuz gözler,
Katran karası geceler..
Her şeyi ilk bulduğum gün gibi,
Yerli yerinde bırakıp,
Bakmadan ardıma,
Yüzümü döndüm rüzgara…

Zor olsa da, şimdi gitme vakti,
Gözlerim terk etti eski sevecenliğini,
Bakışlarım;
Bilinmeyen diyarlarda sersefil,
Tebessümler dudak uçlarımda tutsak,
Yüz hatlarımda kılıç yarası izler,
Söylenecek çok şey de yok nasılsa..
Yürekte;
Sönmek üzere olan bir ateşin külleri
Ve söylenmemişliklerin sancısı var..
Can çekişen bir cüzzamlı gibi......
Hazmedemediği nedensizlikler var..

Yüzümü dönüp rüzgara,
Göçe yöneldi düşlerim..
Dilimde şimdi,
Birkaç acı ezginin,
Son mısraları var.
Gözlerim ıslak olsa da,
Neye yarar,
Bu aşktan geriye..
Şimdi elde,
Sadece hüzün var…

Dağarcık - İzmit / 07.10.2007 - 22:30