Şimdi durun biraz! Şiiri - Mustafa Cilasun

Henüz çok erken biliyorum
Yargılanmak adına kimlerden aman diliyorum
Kalbimin sahifelerine nazar ederek ihsan için aşk bekliyorum

Gel gör fakirliğin dirliğini
Sefillik içinde dahi dur durak bilmeyen hevesi
Umudun bereketini ve rahmetin sahibinden beklenen hidayeti

Vurmak için beklemeyin
Duymak için merak içinde nefeslenip gitmeyin
Hakikat için bir an düşünün ve nefesin azizliğine çok güvenin

Söylenecek söz vardır
Hazan ikliminde kim arzu endam ederek salınır
Hicran kapımda sabahlayan tavdır ve kalbim aşka yabancıdır

Sende esirgedin hamiyeti
Her ne hikmetse serdetmedin dirliğinde himmeti
Fakirliğimin nezdinde ve umut içinde beklediğim muhabbetini

Nedense alıp götürüyorsun
Düşüncelerde ufuklara eriştirip sürura erdiriyorsun
Bilemiyorum hissiyatımı ne kadar biliyorsun ve cezbe diyorsun

Ne talihin elinde oyuncağım
Ve ne de belirsizlik ikliminde meltemin savunucusuyum
Ben kalbimle davacıyım ve ruhumdan tebarüz eden bir hancıyım

Aklıma gelince haz doluyor
Ve o zaman içim içime sığmıyor hissiyatım coşuyor
Benliğim ruhuma yabancılaşıyor ve kalbim hazzınla anlamlaşıyor

Seni unutmak ne mümkün
Kalbimde derlediğim hicranla ve hazanı soluduğumda
Zamanın girdaplarında hissiyatımı yokladığımda yinede sen varsın

Ne derdimi unutabildim
Ve ne de sensizlik ikliminde ruhumdan ari aşkı andım
Mütemadiyen kalbimde sakladım ve gün yüzüne çıkarmadan andım