Şimdi Değil Şiiri - Sevil Bakır

Beni bana düşman eden sen değilsin de kim?
Oysa,
Bir boşluktan bir boşluğa sürüklenmekten mutluydu hislerim
Bakışlarıma yerleşen boşvermişlekle geçip gidiyordu zaman
Düşünmüyordum, erteliyordum
Zamanı vardı içimdeki acı ile yüzleşmenin.
Herşey zamandı
Sorumluluklar vardı
Ve ben elimdeki yükü bırakıp kaçamıyordum
Sabrediyordum, dayanıyordum
Beklemelisin diyordum
İçimdeki sen ile yüzleşmenin ağır nöbetlerine karşı
Kendimi hazırlıyordum
Verebileceğin en az hasarla kurtulmak ya niyetim

Ama sen
Bütün niyetlerimin art niyeti oluverdin yine
Zamansız karşıma çıkışların
Arayışların
Sesini duydukça sorumsuzlaşan yüreğim...
Ortasında bırakıyordun işte
Yine..yine...yine
Zamanı durduruyordun
Kendi eksenin etrafında döndürüyordun usulca
Gözlerimi kapatıyordum
Korkuyordum içimden dışıma çıkacaksın diye
Ne kadar tuhaf
Acınla bile mutlu olmayı planlıyordum
Acıyla da olsa yaşamaya çalışıyordum seni.

Şimdi herşeye hazırsın ya hani
Yüreğini uzatmışsın ellerime
Cevap bile veremiyorum görüyorsun sende
Ben o kadar razıydım ki sensizliğe
O kadar beklentisiz o kadar kabullenmiştim ki...
Bilseydin
Gelmezdin...
Sen de zorun peşindeydin bende sevgilim
Şimdi kim pes etmeli bilmiyorum
Hem istiyorum seni
Hemde yokluğundaki hayali terketmek istemiyorum
Seviyorum seni
Seviyorum
Nefes alır gibi, verir gibi.
Kalbimin masum atışları gibi
Her zerremle seviyorum seni.
Ama zamanı değil şimdi...