ŞİMDİ DEĞİL
Şimdi değil, sonra...
Bensiz, yalnız kaldığında anlayacaksın,
sesimi duymak için elin telefona gidecek.
Arayacak ama sesimi duyamayacaksın,
bu dünyada bile olmadığım aklına gelecek.
Şimdi değil, sonra...
Yalnızlık sana, sen yalnızlığına sarıldığında,
fayda bulmayacaksın kalacaksın bir başına.
Çare yoktur artık pişmanlıklarla yandığında,
ne acına engel olabilirsin ne de göz yaşına.
Şimdi değil, sonra...
Defalarca gözünde canlanacak sarılışımız,
beni gördüğünü zannedip el sallayacaksın.
Aklından gitmeyecek en son ki ayrılışımız,
belki adresime mektuplarını yollayacaksın.
Şimdi değil, sonra...
Acılar içinde kıvranıp, engel olamayacaksın,
beni andıkça yüreğinin deli gibi çırpınışlarına.
Kabus çökecek üstüne nefes alamayacaksın,
seraplar göreceksin kızacaksın aldanışlarına.
Şimdi değil, sonra...
Sana geldiğim yollara bakacaksın çaresizce,
beni aramadığanda çektiğim acıları yaşarken.
Kuytularda, köşelerde ağlayacaksın gizlice,
hıçkırıklarla boğulup gözlerinden yaş akarken.
Şimdi değil, sonra...
Her bir anımızı sır gibi kalbinde saklayacaksın,
suya ekmeğe muhtaç gibi beni özleyeceksin.
Hiç bir ümidin kalmayınca beni anlayacaksın,
bana kavuşmak için ölümünü bekleyeceksin.
Dönüşü mümkün olmayan yerdeyim artık.
Şimdi; çektirdiklerini fazlasıyla çekeceksin...
Meral Özaltuğ Eryılmaz
14.12.2021
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!