Şimdi değil Şiiri - Wolf Son

Kapımı çalma, artık arkasında yaşamıyorum.
Geriye sadece adımlarımızın yankıları kaldı
şimdi daha sessiz odalar...
Evet, bazen, belki rüyalarda, belki uyanık,
hayalet bir, aşk dolaşır.. senin ve benim bıraktığımız..
, akşamları gün battığında,
kapıdan yürür, perdeleri oynatır,
Birisi gibi, hafif bir el hareketiyle,
Bahçenin pencerelerini açık bıraktım
sonsuza kadar.....
sonsuza kadar ruhumuz burada gezecek...
, sessizce nefes alıyor,
yarım kalmışlıklar çığlık çığlığa bağırıyor
Orada Arabesk gölgelerin zemininde duyulmadan uzanıyorlar..
Rüzgar dalları bahçeye savurur ağaçlar uyumaz ..
Ve dallar avuç içleriyle pencerelere vuruyor
Çalma kapımı,
korkutma loş odamın sessizliğini..
Uzun zamandır burada yaşamıyorum,
sadece bir bekçiyim..
İstersen gel, geçmişi yad edelim.
birgün gel mutlaka
Ama
şimdi değil.....

© Elena Vinogradova