Şimdi çok yalnızım Şiiri - Eyüp Doğru

Seslerin sustuğu, kelimelerin bittiği bir yerdeyim.
Dokunduğum her şey soğuk, baktığım her şey bulanık.
Bir zamanlar benim olan, şimdi yalnızca hatıra.
Beni duyan var mı?
Beni gören?
Yok.

Şimdi çok yalnızım.
Ve bu yalnızlık konuşmuyor, sadece var oluyor.

Geceleri daha ağır, daha uzun.
Saatler eskisinden daha yavaş ilerliyor,
ve ben, sabaha kavuşmak istemiyorum.
Çünkü sabah hiçbir şey değiştirmiyor.
Güneş doğsa da, gökyüzü aydınlansa da
içimdeki boşluk aynı kalıyor.

Bir zamanlar yanımda olanlar, şimdi uzağımda.
Gittiler. Belki farkında bile değiller
burada, bu sessizlikte, nasıl kaybolduğumu.

İçimde yankılanan tek şey, hatıraların sesi.
Bir zamanlar sevdiğim kelimeler bile
şimdi sadece suskunlukla yarışıyor.
Ve ben, tüm bunların ortasında,
varım ama yok gibiyim.

Şimdi çok yalnızım.
Ve bu yalnızlık artık anlatılmıyor,
sadece yaşanıyor.