-* Şimdi Çocuk Olmak Vardı * Şiiri - Yor ...

Çocukluğumu kıskandım....

23 Nisan çocuk bayramı
Neşeyle doldurmuş çocuklar alanları..
Irmızanlar..memetler..hatçeler..ayşalar..
izliyor onları ağızlarını açmışlar..umutla ve heyecanla....

Bu vatanı bize armağan eden Büyük Atam..
Öyle kolay değil Anıtkabirde sessiz ve sakince.
olanlardan habersiz ve mütemadiyen.yatmak
Bilseydin Cumhuriyetin senin bıraktığın yoldan
Neşe,huzur ortamından uzak,kaos ve gericilik.
huzursuzluk ortamına itildiğini..

İnat ve inatçılıkla Cumhurun vekilini
Cumhur başkanını bile eline yüzüne,
Bir inat uğruna hemde bulaştırdıkları
Düzen böyle işlemeye..başlamışken
İnadına düzenin çarkı tersine kurulmuşken..

İnadına 23 Nisanı tüm yurtta neşe ve huzurla kutladık..Memleketimiz 6-7 Nüfuslu küçük bir belediyeliktir.
3 Nisan bayramını çocuklarımız ve onları eğiten öğretmenlerimiz o kadar güzel hazırlamışlarki..İnanın gözlerimiz yaşardı.Gurur duydum bir türk insanı olaraktan..Bu Mutlu günümüzde bu şiiri Tüm Türkiyeye armağan ettiğiniz için size ne kadar teşekkür etsek azdır Sevginaz hanım..çok sağolun...

ve bayramı kutlamak..
bayramı bayram gibi..

Bu şiir beni aldı götürdü dağ başlarında , ıssız köylerde bir yıldız gibi pırıl pırıl gözlü çocuklarla şiir okuduğum , bayram yaptığım yıllara. ne coşkulu olurdu.

'Her 23 nisan bayramında,dağlar ,taşlar anlardı,
kadını kızı anlardı yurttaş olmanın kıvancını. Çemberler daralır, çocuklar coşardı.
O günlere götürdü bu güzel şiir beni. Ben pek puan yazmam ama buna yazarım..

şimdi çocuk olmak vardı
çocuk çocuk açmak
çocuk çocuk gülmek
çocuk çocuk ağlamak
çocuk çocuk paylaşmak
çocuk çocuk yaşamak vardı...

şimdi çocuk olmak vardı
çiçek çiçek açmak vardı
kanat kanat uçmak vardı
yıldız yıldız gökyüzünden
barışı,sevgiyi,dostluğu saçmak vardı...

şimdi çocuk olmak vardı
köylü kızın elinden bir tas ayran içmek
efil efil esen rüzgarda
yemyeşil ovalarda,başak başak açmak vardı...

şimdi çocuk olmak vardı
çocuk saflığı kadar arı
çocuk yüreği kadar engin
çocuk aklı kadar hayalperest
çocuk hareketi kadar devingen
çocuk sevgisi kadar çıkarsız
almadan,karşısındakine vermek vardı...
ahh şimdi çocuk olmak vardı...
Kim çocuk olmak istemezki.saf masum.temiz ve duru.melek ve çiçektir çocuklar.onlara karşı hep biz büyükler suçluyuz.açlık sefalet.savaşın ilk kurbanları hep çocuklar olmuştu.o minacık yüreklerinde geleceğin umutlarını büyütürler.savaşsız sömürüsüz.açlık ve sefaletin olmadığı.çocukların özgürce koşup oynadığı mutlu yarınlar diliyorum.güzel yüreğinize sağlık sevgi ve selamlarımla.İsa Tekin

şimdi çocuk olmak vardı
yüreğini avucuna alıp,haykırmak vardı
savaşları bitirip,barışı çocuk
dilinden söylemek vardı....
türküler söylemek
halaylar çekmek
horonlar tepmek
ağır ağır zeybekler oynamak vardı...

Keşke herşey gönlünüzden geçenler gibi olabilse

ben büyüdüm anne!
şimdi;
öyle geniş ki omuzlarım,
dünyanın yükünü taşıyabiliyorum.
öyle büyük ki yüreğim,
tüm çileleri çekebiliyorum.
öyle uzun ki kollarım,
boşlukları sarabiliyorum.

ve...
öyle hızlı ki adımlarım,
mutsuzluğa koşabiliyorum...
ben büyüdüm.
büyüdüm ben anne !
ben büyüdüm…

nacizane şiirlerimin birinde böyle demiştim.
ahhh... ahhh...keşke hep çocuk kalsaydık...

Güzel şiirinizi tebrik ediyor,
selam, sevgi ve saygılarımı gönderiyorum.

sağlıcakla kalınız.
Ö.Osman AVCI

Bizim çocukluğumuzun zamanında belki çocuk olmak vardı diyeceğim ama, olağanüstü bir darlık, yoklukta vardı. Ama yine de o günler, bu günlerden iyiydi. Şimdi çocukları bekleyen tehlikeler dşünülürse, çocuk olmak belkide en büyük risk. Tebriklerimle

şimdi çocuk olmak vardı
çocuk saflığı kadar arı
çocuk yüreği kadar engin
çocuk aklı kadar hayalperest
çocuk hareketi kadar devingen
çocuk sevgisi kadar çıkarsız
almadan,karşısındakine vermek vardı...
ahh şimdi çocuk olmak vardı...


bir zamanlar çocuktuk ...

onlarda bir süre sonra bizim gibi olacak...

yapacağımız onlara bizim dünyamızdan daha güzel dünya bırakmak...

saygılarımla kutluyorum...

yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun...

şimdi çocuk olmak vardı
çocuk saflığı kadar arı
çocuk yüreği kadar engin
çocuk aklı kadar hayalperest
çocuk hareketi kadar devingen
çocuk sevgisi kadar çıkarsız
almadan,karşısındakine vermek vardı...
ahh şimdi çocuk olmak vardı...

saygılar...yüreğine ve kaleminizse.....

. “Kehanet, muhtemel bir olayı kesin bir bakış ile görmekten başka bir şey değildir. Hava ya bulutlu olacaktır yada güneş açacaktır.”kehanet yürütülmedi ve güneş açmadı bulutlar her zamankinden nemliydi ve çocukları ıslattı gözyaşlarıyla. Önce cami avlusunda avuç açmayı öğrendiler/öğrettiler. Kader bur da kancık bir zalim olarak çıktı karşılarına. Sonra dizleri üzerinde, kaldırımlarda, bir karış buzun üzerinde secde edercesine dilendiler büyümenin bedelini. Buralar da büyümek zordu ağalar bedeli ağırdı, böbrek sancısını dilendirdiler çocuklara. Lunaparklardan, kızaklardan, topaçlardan ve sapandan kaç kilometre uzaktaydı çocuklar Tanrı!...
Söküldükleri yurtları kadar uzak olmasın sakın.

şimdi çocuk olmak vardı...naylon bir topun ardından koşarken yakalamak için mutluluğu....
teşekkürler sevginaz hanım...