Şimdi çocuk olmak vardı İstanbul'da. Tek derdi kaybettiği sevdiği yada benliği değil, misketleri olmalıydı... Kanayan yüreği değil dizleri acı vermeliydi. Ne geciken faturalar nede eve ekmek götürme telaşı, tek koşturması topu olmalıydı. O masum gülücükler yerleşmeliydi minicik yüzüne. Saçlarına sevginin eli değimeliydi. Yılların kahpeliği değil. Dedimya şimdi çocuk olamak vardı İstanbul'da. Kalbindeki çocuğa iyi bak emi...
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
