Şimdi çocuk olmak vardı.
Kirli, sömüklü kazaklarıyla.
Sokaklarda doyasıya koşmak vardı.
Rengarenk pijamalarıyla.
Şimdi yaşamak vardı.
Minnacık bedenleriyle.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Çocuk olduğumuz günlere dönemiyorsak ta.
içimizdeki çocuk olalım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta