Şimdi çocuk olmak vardı.
Kirli, sömüklü kazaklarıyla.
Sokaklarda doyasıya koşmak vardı.
Rengarenk pijamalarıyla.
Şimdi yaşamak vardı.
Minnacık bedenleriyle.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Çocuk olduğumuz günlere dönemiyorsak ta.
içimizdeki çocuk olalım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta