Şimdi çocuk olmak vardı.
Kirli, sömüklü kazaklarıyla.
Sokaklarda doyasıya koşmak vardı.
Rengarenk pijamalarıyla.
Şimdi yaşamak vardı.
Minnacık bedenleriyle.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Çocuk olduğumuz günlere dönemiyorsak ta.
içimizdeki çocuk olalım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta