Şimdi çocuk olmak isterdim

Bayramlar geldi, bayramlar geçti.
İçimdeki özlemin hiç gitmedi.
Var yaşım, on bir, on iki.
Ramazanı şerifin bitmesine bir hafta kala.
Temizlikler başladı, Arife günü yemekler tatlılar yapıldı.
Akşamüzeri annem hadi çarşıya gidelim sana, kardeşine bayramlık alayım dedi.
Bendeki sevinç görülmeye değer, bayramlık alınacak.
Çıktık çarşıya annem,
— Sen beğen, dedi. Şaşırdım annem beğenir alırdı biz de giyerdik.
Kırmızı yarım kollu, basenden plili elbise, beyaz çorap, siyah ayakkabı beğendim,
Uyumsuz oldu demeyin, ilk defa kendim beğeniyorum, uyum bilmiyorum ki.
Kardeşime de aldık güzel giysiler, geldik eve.
Akşam koydum yatağımın başucuna cicilerimi.
Onları okşadım, yattım erkenden, çabuk sabah olsun diye.
Sabah annem kaldırdı bizi, babam, ağabeylerim bayram namazına gitmişler.
Ağabeylerim geldi, babam ve komşu büyükler, o yıl kimin evinde cenaze olmuşsa,
Camiden çıkınca önce o eve giderler biraz orda oturur, onları bayram sabahı yalnız bırakmazlardı, bayramlaşır, evlerine dağılırdı herkes.
Annem kahvaltımızı hazırladı, bayramlıklarımızı giydik.
Babam geldi bayramlaştık, kızlarım ne güzel olmuşlar dedi, bize harçlık verdi.
Kırmızı elbisem, beyaz çorabım, siyah ayakkabımla çok mutluydum.
Kardeşim benden beş yaş küçük tuttum elinden.
Kapının önünde komşu çocukları, kardeşlerimiz ellerimizde küçük sopalar, torbalar.
O zamanlar küçük simitlere gılık derdik sopalarımızı komşuların kapılarına vurarak açtırır bayramlarını kutlardık.
O gılıkları sopamıza geçirir, torbalarımıza da çerezlerimizi, şekerlerimizi koyardık
Gılıklarımızı sayar, torbalarımızı ölçerdik kiminki çok diye.
O bayram benim bayramımdı, Kırmızı elbisem vardı, kendim beğenmiş, annem almış, babam parasını ödemişti.
Bayram bitene kadar sabah üzerime giydim, akşam başucumda onunla yattım.
Bayram gibi bayram yaşadık bitti.
Annem elbisemi yıkadı ütüledi kaldırdı.
—Anne gezmeye gidince elbisemi giyerim değil, mi?
—Yok, kızım kurban bayramı yakın, o zaman giyersin, bayram bitince de,
İstediğin zaman giy.
—Tamam.
Karşı gelmek yok anne baba ne derse o olacak.
Gelişme, büyüme çağım.
Allahım çabuk gelsin kurban bayramı.
—Baban kurban almaya gitti.
—Kurban bayramı mı geldi?
—Baban bir hafta önceden aldı, bayram bir hafta sonra.
Giysim var ama ben beğendim, kırmızı elbisemi isterim.
Bayram sabahı kalktık, annem kahvaltımızı hazırlamış,
Babamlar camiden gelmiş, kurbanlar kesilmiş, kahvaltıya annem kavurma hazırlıyor.
—Kardeşini hazırla, kendin de giyin elbisen odada.
Önce kardeşimi giydirdim.
Elbisemi aldım giymeye çalıştım zorla giydim.
İçinde nefes alamıyorum, boyu kısalmış, dar geliyor.
-Anneeee elbisem dar geldi, boyu kısalmış.
—Olandan giy, onuda seneye Gülsen giyer.
—Olanlardan giy, olanı giy, olanı giy…
Ses yankılanıyor kulağımda.
Kırmızı elbisem üzerimde, benimle alay eder gibi.
—Al işte giymez kaldırırsan, giyemezsin bir daha.
—Ben kaldırmadım! Seni hep giymek istedim.
Gözümde kaldın, aklım da hep sen olacaksın.