Şimdi Çırılçıplak Tüm Gerçekler

avuçlarımda tükettiğim zamanın külleriyle
arzın sinesinde huzurlu bir soluk ararken,
okuduğum masalların büyülü sisleriyle
yaşama amacımı bulma uğraşındayken,
hakikat yankılandı şehrin ölü saatlerinde;
mahzun amaların pembe mavi düşlerinde,
deli ahrazların dağları delen iniltilerinde,
biçare yatalakların kapı eşiğinde çakılı hislerinde...

ruhum tırmalarken bedenimi iliklerimden derime,
uzanırken ellerim kor ateşlerin ortasından göğe,
beyazın doğuşunu, siyahın yutuşunu bilmeyen
hayatım sürüklenirken gözlerimin önünden,
iki metrelik bez parçasıyla iki metre kare olmayan
odamda terk edilirken merhamet kucağına,
toprağın gelinleri araladı telli duvaklarını,
sıyrıldı elbiseler, şimdi çırılçıplak tüm gerçekler...