Şimdi Buralar... Şiiri - Sedat Kıpırtı

Şimdi buralar gün batımı pembesi,
Rüzgar, bıçak tadında,
Yapraklar dallarından dökülür oldu,
İçimdeki yemyeşil bahar gitti, kayboldu
Kalmadı şu ömrün ne çiçeği, ne güneşi.

Şimdi buralar zemheri ayı gecesi
Don tutmuş İstanbul'u.
Kanım damarlarımda bitap, yorgun,
Penceremde manzara; çiçekler solgun,
Yıldızlar kayıp, ben yalnız,
Kalmadı şu ömrün ne şarkısı, ne hecesi.

Şimdi buralar kuzey kutbu beyazı,
Kapanmış yolları şehrimizin.
Ki kavuşmayalım diye yâr bu tuzak,
Olmuyor böyle sen bana ben sana uzak,
Kar, fırtına bahane,
Üşüdüğüm, sensizliğin ayazı.

Şimdi buralar gözlerinin mavisi
Gökte sen, denizde sen,
Gönlümde acın, gözümde muhayyelen,
Yoksun heryanım
Binlerce yokluğuna rağmen,
Hala ben bu sevdanın delisi...

Gittin ya,
Şimdi buralar hasretin ikamet adresi.