Ey gönül eserdin yüksek yaylalarda,
Kokunn karışırdı feslekan kokularına,
Yalçın kayalara kafa tutardın,
Şuursuzca.
Ey gönül savrulurdun azgın dalgalarla,
Çılgın martılarla,rakseder
Köpük köpük coşar,
Sahilleri vururdun.
Ey gönül göçmen kuşlar gibiydin,
Nereye konacağı belli olmayan,
Kanat çırpardın maviliklere,
Göklerle yerin birleştiği yere.
Ey gönül her baharda çiçekler açardın,
Rengarenk cümbüş olurdun,
Kokun kokularına karışır,
Gönüllere vururdun.
Ey gönül şimdi kara kışlarlasın,
Bahardan uzak düşlerdesin,
Her nefeste vahlardasın,
Yolun sonuna yaklaştıkça...
Kayıt Tarihi : 21.2.2015 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!