1967 Şimdi Bendesin

Dudaklarımdan dökülen adını
kazımak istedim kağıtlara.
Sana ulaşmasını, varmasını diledim
Tanrıdan,
kağıt üzerine yazdıklarımın.
O yazılar sana da ifade etsin
bana ettiklerini.
Sana da ızdırap versin
ayrılık.
Yediğim her lokma nimette,
her lokma gibi mübarek olan sen varsın.
Kum çöllerine seni düşünürken düştüm;
hayalimde.
Şimdi içtiğim her yudumda
sen kaplıyorsun içimi.
Susuzluğum bitmiyor,
yitirmiyorum sana olan sevgimi.
Daha demin okudum,
bir mutlu adamın şiirini,
mutluydu.
O’nu yıllarca bekleyecek bir sevdiği vardı ardında.
Ve umutsuz hali O’nu mutsuz etmiyordu,
ve bekliyordu gelecek olan
karanlıktan sonraki aydınlığı.

8 Aralık 1967 Kumkapı İstanbul