Şimdi ben susuyorum Şiiri - Şeref Öztel

Ben sevdana yanlızlığımı kattım sevginle yüreğimle sevdım senı nedensızce Oyle gelıp girdinki bu yüreğe ılkbaharda acan çiçekleri yeşertirdin gözlerimin içinde
Şimdı bu suskun halinle hem beni hemde sana olan içimdekı sevgimi solduruyorsun haberin olsun

Bir akşam üzerı sessız gecenin karanlığında sorgula beni acılarla dolmuş olan yüreğinde
Bir dınle belkİ benden sana bıi şeyler hatırlatır susma konuş hatalarımla sevmelıydın beni
Hatasİz ınsan arayan yanlızlıklarla yaşamaya mahkumdur hatalarımla sev beni istiyorum

Biliyorumki bilerek hatlarım olmaz benım
Nedensizce sevildin ama nedensizce yüreğimden gitmeni ıstemiyorum
Bir dınle onyargılarınla mahkum etme fermanımı yaz ama ıdama giderken son kez dınle
Çünkü ıdama gıden bu sevdanında sana bır kac kelımelerı olacak

Belki benı tanimadin haklısın çünkü bu yozlaşmiş dunyada kime guven olacağini bilemesınki
Ama şunu bil ben kötü bırı değilim çünkü ıstesemde buna bu şair yüreğim izin vermez
senı sevıyorum tek bunu öğrettın bana başkada bir şey öğrenmek ıstemıyorum senden

Gidersen çok üzülürüm belki sen bunu anlayamasin ama uzaklarda seni seven bu yanlız adam yüreğinde hısseder
ölü bir toprak gibi içinde yaşar gidişini nedense hep severken terk ediliyorum
Bu yüreğime isyanmi etsem kimi seveceğini bilmiyormu acaba
Ellerımı gökyüzüne aciyorum yüreğimi sana ne desem sana başka
Şimdı ben susuyorum