Şimdi Bana Çekip Gitmek Kaldı

Şimdi Bana Çekip Gitmek Kaldı

Şimdi bana
Çiçeklenmiş erik dalları altında gözlerimi kapamak düştü
Seyrüseferde kaptansız kalmış bir gemi misali
Başıboş rüzgarlarla bırakmak bedenimi
Sığınacak liman arayışlarının ezikliğiyle
Uçsuz bucaksız deryalarda yelkensiz kalmak sarhoşluğunda
Çekip gitmek..
Zaten olmayan herşeyden kaçmak
Dinlemek...
Şimdi bana dinlenmek derdi olmaksızın dinlemek kaldı

Şimdi bana
Bahar muhabbetinde zemheri özleyiş düştü
Serseri türkülerin nefes verme anları yoksullaştı
Kulağıma dokunamayan bütün senlerden uzakdurma saati sensizliği çoktan geçti
Bütün mısraları pullamak çaresizliği hükümde
Fayda vermiyor içinde kokun olmayan mektupların duyumları
Bütün postacılar küs
Bütün telefonlar sessiz
Her yan sen dolu
Herşey sensiz
Şimdi bana uzaktan uzağa yok olmak kaldı

Şimdi bana
Sabah kahvaltılarında rakısız kalmak düştü
Mayhoşlatan rüyaların eşsiz lezzeti tükenişlere gebe
Sarmaşdolaşlığın ruha dokunuşları eksilmekte günbe gün
Göğsüme hitaptan uzak düşmüş saçlarının ahengi
Bir başka el dokunuşları acı olmuş yağıyor
Neresinden baksan çıldırtan bir sessizlik
Ve sensizlik...
Ölüm hasreti hararetinde
Şimdi bana iliklerime kadar ıslanmak kaldı

Şimdi bana
İçinde sen olmayan sözcükleri şiirlemek düştü
Düşüncelerimden çoktandır sıyrılmış hayat hikayesine bırakmak bedenimi
Rüzgarla yollanmak
Yaprak misali hemde durmaksızın
Çiçekler arasında bal derdinde dolaşan arı misali
Yada ölmek
Yada öldürmek
Yada yaşamak
Yaşatmak isterken delicesine
Şimdi bana nefessiz kalmak düştü

Şimdi bana
Zerresinde dahi sen barındıran herşeyden uzamak kaldı
Rakı tatsız
Gece sessiz
Gözlerin renksiz
Şimdi bana hayallerimden eksiltmeden gülüşünü sessizlenmek kaldı
Şiir kokunsuz
Türkü hevessiz
Hayat çilesiz
Şimdi bana gözyaşlarımdan bakışlarını ayıklamak kaldı
Hayat gülsüz
Hayal emeksiz
Fufuka çaresiz
Şimdi bana ölüm lezzetinde çekip gitmek kaldı

fufuka/ömer yazıcı