Şimdi Bana Anlatsana Yağmur

Bir durgunluk bir hüzün var Vatanımın üstünde
Kara kara bir gölge gelmiş çökmüş üstüne
Zamanın hangi diliminde yaşıyoruz acaba?
Saatler çoktan durmuş insanlık diliminde
Sürgünlere mi uğurladık sevgisizliğimizi
Yoksa bir ayaza mı gömdük yüreklerimizi,
Sırt çevirmiş muhabbetle gelen yeni sevgilere.
Yoksa giden yüreğimiz kalan beden miydi?
Değerlerimiz değişmiş birer birer yok olmuş.
Ay sabitlenmiş sanki hırçın dalgalı denize
Sandalcı korkak korkak asılıyor küreklere
Martılar neşeyle bir simit parçası için uçmuyor
Yakamozlar suskunluğa soyunmuş kıpırdamıyor
Şen kahkahalar duyulmuyor artık evlerden
Lal olmuş sanki şarkı söyleyen diller
Şiir yazmıyor artık kırılmış bütün kalemler
Masum çoçukların bir türlü yüzü gülmüyor 
Çünkü masal anlatılmıyor uzun gecelerde
Yapraklar eskisi gibi raks etmiyor sağa sola
Lodos da hiç uğramıyor içi yanmış ağaçlara
Yıldızlarda kayıp gidiyor,şafaktan habersiz
Gözler ağlamaklı bir matem havası yaşıyor
Yürekler yangın yeri,yürekler sessiz, 
Ne bir söz nede bir teselli,
Artık kar etmiyor yorgun düşmüş yüreklere.
Şimdi bir bir anlatsana bana yağmur
Neden insanların gözleri hep sen gibi yaşlı..08.08.2016