Ay yıldızdı gölgesinde dinlenip, seni içime çektiğim nefes nefes.
Ve bir huzurdu gölgesi, bir güven, bir mutluluk, bir tebessüm.
Hey ömrüm, sana aşkım ne yalandır, ne hevadır, ne de heves.
Başka arzu tatmaz gönlüm, senden sonrasını görmez gözüm.
Milyonluk şehrin tam ortasındayım, ezici çoklukta ezilen tekim.
İstanbul kucak açtı bu faniye, ben senin kucağına hasretim.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta