Ay yıldızdı gölgesinde dinlenip, seni içime çektiğim nefes nefes.
Ve bir huzurdu gölgesi, bir güven, bir mutluluk, bir tebessüm.
Hey ömrüm, sana aşkım ne yalandır, ne hevadır, ne de heves.
Başka arzu tatmaz gönlüm, senden sonrasını görmez gözüm.
Milyonluk şehrin tam ortasındayım, ezici çoklukta ezilen tekim.
İstanbul kucak açtı bu faniye, ben senin kucağına hasretim.
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta