Şimdi artık masallarda ağlama zamanları…
Bir masal yazdık kendimize, adsız, rüzgârsız, sakin, kinden ve öfkeden uzak…
Belki de içinde biz tarifi yok, bizlik yok, benlik, senlik yok, sadece yaşanmamış aşkların kahramanları ve de karşıtları var…
Yalandan, riyadan, nefretten ve de tiksinmelerden uzak, sadakatin özü, sevmenin kökü varoluşun kutsal düşüncelerinin tarifi ve de uzak hasretin umulmaz isteklere dönüştürdüğü bir varoluş benliği…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
