ŞİMDİ ARTIK HİÇ YOKSUN
==========================
Gökyüzünde asılı, yıldızları aşırdın,
Yüreğimde yaşarken, son deminde taşırdın.
Kâinattı o yüzün, birden bire şaşırdın,
..........Umursamaz tavırlar, her şeyinle sen tok’sun,
..........Nehir boyu akardın, artık şimdi hiç yok’sun!
İmalı bakışlarla, yapılırken ataklar,
Yara almış bu sevda, kurumayan bataklar.
Kıyıya vurmuş dalga, meşhur olmuş yataklar,
..........Öldüğü gün dirilen, yaratılan bir Şok’sun,
..........Tek taraflı bir aşktı, şimdi artık hiç yok’sun!
Kayıp olmuş tufanlar, bu ezginin fonunda,
Bin desibel şiddet var, şu sesinin tonunda.
Yalan olur tüm sözler, ayrılığın sonunda,
..........Öylesine doyulmaz, dalda dalga sen çok’sun,
..........Sele döndü yağmurlar, şimdi artık hiç yok’sun!
Çığ düştü gecelere, çaresizce bakarken,
Uzanan bu ellere, tutup çivi çakarken.
Mum ışığı eriyor, anıları yakarken,
..........Sibirya gibi soğuk, kutuplarda bir fok’sun,
..........Bulutlar ağlaşırken, artık şimdi sen yok’sun!
Öksüz kalmış umutlar, süzülen çam balında,
Baş aşağı düşerken, kırılan son dalında.
Burcum başaktır benim, çıkmayan tek falında,
..........Dökülürken yapraklar, kalbime batan Ok’sun,
..........Yüreğinde masumum, ama artık sen yok’sun!
Hakan KURTARAN
20.12.2008-Aydın
Kayıt Tarihi : 9.8.2010 16:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!