Şimdi anlıyorum Ya Resulallah

Hani! Daha sen yokken
İlk insan, ilk Nebi, Adem de yokken
Tüm melekleri huzuruna topladığı zaman
“Ben bir Halife yaratacağım” demişti onlara
Onlar da “Kan dökecek, bozgunculuk çıkaracak birisini mi? ”
Diyebilmişlerdi Melekler. Şaşırmışlardı bir an.
Oysa “Biz sana hamdederek daima Seni tesbih ediyoruz”
Diyebildiler Alemlerin Rabbine.
O Yüceler Yücesi olan Rabbimiz “Ben sizin bilmediklerinizi bilirim”
demişti o gün. Kendisini gece gündüz hamdederek tesbih eden meleklerine,
Şimdi anlıyorum. Şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Rabbimizin “Ben bir halife yaratacağım” demesini
Şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
“Ben sizin bilmediklerinizi bilirim” emri ilahisini
Melekler bilmiyorlardı Senin geleceğini Ya Resulallah
Yoksa derlermiydi “Kan dökecek, bozgunculuk çıkaracak birisini mi”
Bilmiyorlardı, bilmiyorlardı Ya Resulallah.
Şimdi anlıyorum bilmediklerini, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.

Hemen ardından Halifesini, Ademi yarattı.
O’na varlıkların isimlerini öğretti. Meleklerine tanıttı Ademi.
Sordu Meleklere “bunların isimleri ne” bilemediler, cevap veremediler.
Adem cevap verdi. İsimleri söyledi. Rabbimiz Meleklere “Ben demedim mi?
Sizin bilmediklerinizi bilirim” diye. Hadi “şimdi Ademe secde edin” dedi.
Tüm Melekler Ademe secde ettiler.Ama şeytan müstesna.
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Şeytanın kibrini, gururunu şimdi anlıyorum Ya Resulallah

Sonra da Rabbi Ademe “Sen ve eşin Cennete yerleşin.
Orada dilediğinizi bol bol yiyin. Fakat şuna dokunmayın”
Her şeyden dilediğiniz kadar yiyin ama bundan asla yemeyin
Kibirli, gururlu şeytanın Adem ve eşini yanılttığını,
Türlü türlü vaadlerle, o yasaklanandan yedirdiğini,
Rabbimizin, Adem ve eşini Cennetten çıkardığını,
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah
Adem ve eşinin neden çıkılmayacak olan Cenneten çıkarıldığını,
Yasak meyveyi yemesi için, şeytanın neden devreye girdiğini
Bir Peygamber ve eşini yanıltması için, rolünü üstlenmesini
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah
Eğer Adem bilseydi ki, kendi sulbünden Sen gelecektin.
Cennete girermiydi hiç. Şeytanın yanıltmasını beklermiydi hiç
Tabiî ki beklemezdi. O yasaklanan meyveyi de yer.
O meyvenin yetiştiği ağacı belki köküyle beraber yerdi.
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah
Yoksa Cennetten çıktım diye üzülürmüydü. Şimdi anlıyorum.
Tevbesinin kabulü için çok uzun bir zaman ağlamıştı.
Üzüntüsünden hiçbir şeyi göremiyordu. Ağlıyordu. Dua ediyordu.
Tevbesinin kabulünü, affını istiyordu.
Yine bir gün çıkarıldığı Cennetin kapısına gitti. Bir de ne görsün.
La ilahe illallah Muhammedürresululullah yazılıydı kapıda.
Sevindi Adem. Hemen açtı ellerini Rabbine. Affet Ya Rabbi.
Affet Ya Rabbi. Bu Adem kulunu Muhammedin hürmetine affet.
Rabbimiz Ademe sordu. Sen Muhammedi nerden biliyorsun.
Ya Rabbi dedi Adem; Sevinçliydi. Bir vesile, aracı bulmuştu.
Tevbesi kabul edilecekti, affolunacaktı. Ya Rabbi dedi.
O kadar seviyorsun ki “İsmini ismine eklemişsin”
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Hz.Adem’in anladığını şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Senin ismini zikretmediğimiz zaman, dualarımızın kabul olmayacağını,
Şimdi anlıyorum; Rabbimizin seni nasıl sevdiğini Ya Resulallah.

Bu Âlem, bu kâinat Senin için yaratılmış.
Sen olmasaydın değil Âlem, Âdem de olmayacaktı.
Ebubekir olmayacaktı, Ömer olmayacaktı, Osman olmayacaktı,
Ali de olmayacaktı. Gül goncaları Hasan ve Hüseyin de olmayacaktı.
Bizde, Ümmeti olduğunu söylediğimiz, O’nun Sünnetinden
Fersah fersah uzakta olan biz günahkâr ümmeti de olmayacaktı.
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Seni ne kadar çok sevmemiz gerektiğini,
Sünnetini yaşayıp yaşatmamız gerektiğini, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.

Meğer Sen, bizim için gönderilmişsin Ya Resulallah
Biz günahkar, yularından boşanıp sahibinden kaçan bir deve gibi,
Senin getirdiğin bizlere emanet ettiğin Kur’an-dan kaçan,
Sünnetinden uzak olan, günahkâr, âsi biz ümmetin için gönderilmişsin
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.

Meğer Sen! Bunca hakaretlere bizim için katlanmışsın.
Üzerine işkembeler atılmış, yollarına dikenler saçılmış.
Bizim için sabahlara kadar gözyaşını akıtmışsın
Bütün bunlar biz günahkâr ümmetin içinmiş Ya Resulallah
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum.

Bizim için Miraca çıktın. Oradan bizim için indin.
Halbuki ulaşılması gerekene ulaşmıştın.
Camalullah ile müşerref olmuştun Ya Resulallah.
Bizim için, müşriklerin eziyetlerine katlandın.
Bizim için, onlarla mücadele ederken dişini kırdın.
Bizim için, O çok sevdiğin Mekke’den ayrıldın, hicret ettin.
Bizim için, biz günahkâr ümmetin içinmiş meğer.
Bizim için bu dünyada üzüldün. Seni çok üzdüler Ya Resulallah
Yarın Kıyamet gününde, yine bu günahkâr ümmetini isteyeceksin
Ümmeti, ümmeti diyeceksin.
Ümmeti mi bana bağışlamadıkça başımı secdeden kaldırmam diyeceksin.
Bize o zor günde şefaat edeceksin.
Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.
Seni Bu dünyada üzdük, ahrette de üzmemek için
Orada seninle birlikte olmak, sahabe, ensar olmak için
Ümmeti, ümmeti dediğin ümmetinden olmayı
Hasan ve Hüseyin gibi Şefkat kollarının altına girmeyi Seni sevmenin şereflerin en büyüğü olduğunu, o şerefe ermeyi Ölünceye kadar sana kavuşma arzusu ve heyecanı içinde olmayı
Senin Ümmetin olmanın, bu da benim ümmetimden sözünü duymayı Şimdi anlıyorum, şimdi anlıyorum Ya Resulallah.

01.03.2011
Mehmet Ali ÇELİK