Şimdi Anlıyorum.. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Kaç zamandır
Bekar evimde
Nasıl üzgünüm
Bilemezsin.
O çok temiz
Bildiğin ben,
Yattığım odayı bile
Süpürmüyorum
Süpüremiyorum.
O an istemediğim
Ya da öteye beriye
Atıverdiğim giysilerimi
Ayağımın ucuyla şöyle
İtiveriyorum bir köşeye.
Yokluğun tuz biber ama,
Didişmelerimiz de artık
Çekilmez oldu
Biliyormusun?
Ben bu aşkla öğrendim
Hasta bir kalbin
İflah olmaz zigzaglarını.
Ben bu aşkla unuttum
Odamdaki kuruyan
küçük çiçeğime
Su vereceğimi.
Sensizliğimde
Tek arkadaşım
Muhabbet kuşumun
Hiçbirşey yemezse
Öleceğini
O çok düzenli
Bildiğin ben,
Günlerdir
Nasıl dağıttım
Bilemezsin.
Çoraplarımı bazan
Mutfakta,
Bardağı
Balkonda arıyorum.
Telefonumun çaldığını
Çok kez
Kapandıktan sonra
Anlıyorum.
Şu kısacık yaşamda
Dostluğu, düşmanlığı
Belkide sevgiyi
Yaşadım amma,
Aşkı seninle yaşadığımı
Şimdi anlıyorum...