Güneş solgun doğuyor Dünya'ma
Gece gibi sokaklar
Karanlık umutlar,karanlık düşler
Bir damla umut görünmüyor,
Yaprak yorgun dal perişan
Şimdi anlıyorum...
İçinde öldüğümüz mutluluklar,sevinçler
Şimdi yalnız gömülüyor umutlar
Ömrümüzün güzel yanı,
Gelmiş, geçmiş umutlar
Ne yaşadık, ne gezdik, ne de gördük,
Kimliklerde asılı kaldı yasaklar.
Yer kürede mikroplar ürüyor
Şimdi anlıyorum...
Altında kaldık ihanetlerimizin
Çekip giderken asırlar, yıllar
Bıraktık her köşesine pisliklerimizi
Bahanesi kendimiz
Zaman bize şahit
Şimdi anlıyorum...
Gafletin, ihanetin, zamansız
Şafak sana küs,
Günlerin kısıtlı, güneşin yasaklı
Uyumuş kalmışsın pisliğin içinde
Kime baş kaldırıyorsun
Bir huzursuzluk ağlar yüreğimde
Suçlu sen, kirleten sen, ben
Şimdi anlıyorum...
yahya bozkuş
13 nisan 2020
2020 yılında yaşanan salgına dair yazdım..
Yahya Bozkuş
Kayıt Tarihi : 28.4.2020 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!