bir rehavet bir sarhoşluk
yaş tahta yumuşaklığında içim
ellerim kurudu,kemiğim
susuyorum
kimseler bilmiyor,eziğim
yaslanacak kuytu yer de bulamadın
zavallı yüreğim
ahir zamanda
gözlerimin içine bakan da olmadı
bilmiyorlar
aslında hiçbirşey bilmediğimi
sadece bildiğimi söylediğimi
bildiğimin de çıkardım leşini
zor oldu
sakladım tir tir titrediğimi
.
..
geç oldu (bakın biliyorum)
ama
şimdi anladım insanların
neden sevdiğini
seviştiğini
Kayıt Tarihi : 18.8.2007 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Münir ÜSKÜDAR
TÜM YORUMLAR (4)