Şimdi anladım;
Hayatın ne olduğunu,
Annem'in kıymetini;
Babamın değerini...
Hayatın oyununu,
Koc koca bir yalan olduğunu...
Şimdi, şimdi anladım...
Şimdi anladım;
Bir adım yakınım da bile olan;
Kapımı çalmaz imiş, halhatır sormaz imiş...
Şimdi anladım bacının yerini, değerini...
Annemin servetini...
Soğudum, buz gibi soğudum;
Dışarı da toz kondurmayan;
Sanki her şeyini benim uğuruma harçayan gibi;
Görüntü yapmaya çalışanlardan buz gibi...
Buz gibi soğudum!
Şimdi anladım asıl aile'nin ne olduğunu...
Hani diyordum, çırpınıyordum ya;
Eski bayramlar, eski bayramlar nerede diye;
Şimdi, şimdi eski bayramlar gelse de;
Ben, ben gelmem! Şimdi anladım;
Bir ailenin, bir evin anneden, babadan olduğunu...
Şimdi anladım bir bacanın anneden babadan tütüğünü,
Şimdi anladım bir evin anneden;
Babadan ev olduğunu...
Ben, ben şimdi anladım...
Şimdi anladım;
İnsanların nasıl silindiğini;
Şimdi anladım bir insanın hemen nasıl unutulduğunu...
Şimdi, şimdi anladım...
Kayıt Tarihi : 1.6.2024 10:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!