Sabahlar olmasın istedim.
Hiç gitmediğim yerlere gitmek,
Kollarını açtığında, sana koşmak;
Ölümsüz aşkı, yaşatmak isterdim.
Parkların bu kadar güzel,
İnsanların ışıl ışıl,
Sevmelerin pırıl pırıl olduğunu,
Şimdi tattım, şimdi anladım doğrusu.
Şimdi yoksun sen, o parklar bomboş.
İnsanlar yüzüme bakmıyor, kötü olmuş.
Sevgi sözcükleri kalmamış, dillerde.
Yalnızlık ne viran şeymiş, şimdi anladım.
Kayıt Tarihi : 26.5.2010 17:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!