Şimdi Ağlamak Vakti - III

Yollardayım yine,umarsamadan yürüyorum.
Uzayıp giden kaldırımlar,nefes kesmiş insanlar!
Kolum kanadım kırık kavaklar sarmaşıklar!
Üşüyen rüzgar bana esiyor sanki! gülüyorum.
Çisil çisil yağarken kar,gökkubbeden üstüme,
Ak düşen saçlarıma inat edercesine,
Aldırmıyorum,kaybolan yıllarıma doğru gidiyorum.
Ne bir seda,ne bir ses sokaklar hep tıknefes!
Sanki sonsuz bir uykuda tanıdığım hep herkes
Bir gün belki uyanır gelirsin,biliyorum.
Karanlık gündüzlerden bitmeyen gecelere
Sevmediğim ne varsa inat edercesine
İçimden Şimdi ağlamak vakti diyorum

Yollardayım yine umarsamadan yürüyorum...